متفورمین 1000 میلی گرم

نام دارو: متفورمین
دسته دارویی: کنترل کننده قند خون از دسته بیگوانیدها
شکل دارو: قرص
ترکیبات دارو: 500 و 1000 میلی گرم متفورمین
مکانیسم اثر:
تولید گلوکز در کبد را کاهش داده جذب گلوکز از دستگاه گوارش را کاهش می دهد و همچنین حساسیت سلول های هدف به انسولین را افزایش می دهد.
موارد مصرف:
این دارو در درمان دیابت نوع دوم به کار می رود همچنین شواهد علمی مبنی بر اثرات این دارو در پیشگیری از دیابت نوع دوم و درمان سندروم تخمدان پلی کیستیک وجود دارد.
میزان و نحوه مصرف:
میزان دقیق مصرف هر دارو توسط پزشک تعیین می شود لیکن برای درمان دیابت نوع دوم به همراه ورزش و رژیم غذایی می توان به صورت زیر از متفورمین استفاده نمود. متفورمین ممکن است به صورت تک دارویی یا همرا با سایر داروهای کاهنده قند خون به کار برده شود.
درشروع درمان، 500 میلی گرم هر 12 ساعت یا 850 میلی گرم روزانه به همراه وعده غذایی. دوز متفورمین را می توان به صورت هفتگی به میزان 500 میلی گرم و یا هر دو هفته یکبار 850 میلی گرم افزایش داد. افزایش دوز بر اساس میزان کنترل قند خون صورت می گیرد.
دوز نگهدارنده: 1500 تا 2550 میلی گرم در روز و در دوزهای منقسم با فاصله 8 تا 12 ساعت یکبار به همراه وعده های غذایی.
حداکثر دوز روزانه متفورمین 2550 میلی گرم می باشد.
عوارض جانبی:
هر دارو به موازات اثرات درمانی خود، ممکن است عوارض ناخواسته ای به دنبال داشته باشد. البته همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شوند. در صورت بروز عوارض زیر با پزشک یا داروساز مشورت نمایید.
اسهال، تهوع و استفراغ، نفخ، ضعف، لرز، درد عضلانی، عفونت های دستگاه تنفس فوقانی، افت قند خون، افت سطح ویتامین B12، خوابالودگی، یبوست، سوزش سر معده، سو هاضمه
از مهمترین عوارض متفورمین که به ندرت اتفاق می افتد می توان به اسیدوز لاکتیک اشاره نمود که نیازمند پیگیری فوری و جدی ست.
موارد منع مصرف:
در موارد زیر از مصرف داروی متفورمین بپرهیزید:
حساسیت به متفورمین
نارسایی قلبی
کتواسیدوز دیابتیک به همرا کما و یا بدون آن
نارسایی کلیوی شدید: ( eGFR <30 mL/min/1.73 m²)
کلیرانس کراتینین غیر طبیعی ناشی از شوک، سپتیسمی یا آنفارکتوس قلبی
شیردهی